woensdag 2 maart 2016

Afsluitende post


Afsluitende post

Oorlog is een enorm breed begrip. In dit keuzevak werd het ook breed aangepakt. Doordat we volledig vrij waren om te kiezen wat we op onze blog mochten zetten, kon ik meer te weten komen over aspecten van oorlog die me interesseren zonder opgelegde onderwerpen. Dit vond ik een leuke ervaring. Ik kon mijn blog verwerken tot iets van mezelf en ik kon gaan kijken wat de anderen op hun blog plaatsten. Zo zie je waarin de rest in geïnteresseerd is.


Ik had in het begin wel wat schrik voor de blog. In het keuzetraject VRT van vorig jaar heb ik ook met een blog moeten werken. Maar dit was anders. De blog toen was eigenlijk meer een forum waar iedereen zijn posts op moest zetten. Je moest verschillende opdrachten maken tegen verschillende data en ze dan op het forum plaatsen. Iedereen kon dat van elkaar dan zien. Het werken hiermee verliep voor mij stroef. Ik vergat vaak de deadlines en vond het onoverzichtelijk. Bij deze blog krijg je veel meer vrijheid en is het echt van jou. Jij zet erop wat jij wilt. Deze manier van werken beviel me veel beter. Ik was er al snel door ‘gebeten’ en ik vond het leuk om me met de blog bezig te houden. Dingen opzoeken, naar de andere blogs gaan kijken, af en toe reageren, kijken wie er bij jou gereageerd heeft,… Je geraakt een beetje gehecht aan je posts en het is dan ook erg leuk als iemand er een (positieve) reactie bijzet.


Ik heb inhoudelijk enorm veel geleerd tijdens dit keuzevak. De sessies zaten bomvol informatie over oorlog die ik nog niet wist, grotendeels omdat ik er gewoon niet zo’n grote kennis over heb. Ook de meeste posts van de andere studenten was nieuwe informatie voor mij. En natuurlijk leer je ook veel tijdens je opzoekwerk over je eigen thema en posts.

De sessies zelf verliepen anders dan ik in het begin verwachtte. Ze waren open, vrij en los. Iedereen mocht vertellen over oorlog wat hij wou. Hierdoor waren het eigenlijk praatsessies. Ik weet van mezelf dat ik in groep met mensen die ik niet allemaal even goed ken, niet zo’n grote prater ben. Ik zal eerder afwachten, luisteren en me op de achtergrond houden. Dit was ook deels het geval omdat ik het gevoel had dat de rest veel meer wist over het onderwerp dan ik waardoor ik eerder heb geluisterd naar wat er gezegd werd in plaats van me in het gesprek te mengen. Het gebruiken van een computer tijdens de sessies was heel nuttig. Terwijl er over een bepaald onderwerp gesproken werd, zocht ik er dingen over op. Ik maakte dan selecties van wat ik interessant vond en wat niet. Ik duidde aan waarover ik misschien wel een blogpost wou maken en wat ik kon gebruiken in mijn lesideeën. In het begin was de groep tijdens de sessies nogal gesloten en terughoudend. Maar na enkele bijeenkomsten liep het wat los en hing er een ontspannen en rustige sfeer. Een leuke sfeer om in te werken. Zoals ik al zei heb ik persoonlijk veel bijgeleerd over de oorlogen. Wat ik jammer vond is dat we, buiten boeken, weinig didactiek hebben gezien rond de oorlog om in de klas te gebruiken. We hebben tijdens een les over de Eerste Wereldoorlog wel een activiteit gedaan die je in de klas kan doen (de voorwerpen kiezen die je zou meenemen als je zou moeten vluchten) maar daar bleef het bij. Buiten heel veel boeken hebben we voor de rest niet echt veel meer materiaal of lesideeën besproken. De lesideeën maken vind ik dus erg nuttig, het zijn concrete voorstellingen die je in de klas kan gebruiken. Je krijgt een idee over hoe je het in de klas kan aanpakken. Misschien was het niet de bedoeling om dit tijdens de sessies aan bod te laten komen maar dat heb ik toch wel gemist: de link naar de praktijk.

De extramurale activiteit was een meerwaarde voor dit keuzetraject. Dat we volledig vrij mochten kiezen wat we gingen bezoeken was zowel een pluspunt als een moeilijkheid. Ik vond het moeilijk om een bezienswaardigheid te vinden dat bij mijn gekozen thema paste en niet te ver weg was. Maar het is wel goed dat we de mogelijkheid kregen om zelf iets te kiezen zodat het je zeker interesseert en zodat het bij je thema past. Ik heb de Dossinkazerne gekozen als extramurale activiteit. Ik weet niet of ik kan zeggen dat ik van het museum veel nieuwe dingen heb geleerd maar de dingen die ik al wist zijn verdiept. Ik wil hiermee zeggen dat ik in grote lijnen wel wist hoe de Tweede Wereldoorlog verlopen is maar door het museum heb ik meer informatie gekregen over wat ik al wist. Mijn kennis is hierover ook wel verbreed maar vooral verdiept.


Het thema waar ik mee aan de slag ben gegaan is ‘vluchten’ meer specifiek ‘vluchtende Joden.’ Waar ik vooral over heb bijgeleerd is het vluchten van mensen tijdens de Eerste en de Tweede Wereldoorlog. Ik had er nog niet bij stilgestaan dat enorm veel Belgen tijdens de Eerste Wereldoorlog gevlucht zijn naar Nederland. Nederland heeft de Belgen in kampen ondergebracht tot de oorlog voorbij was en ze terug konden keren naar hun land. De vergelijking met vluchtelingen nu is snel gemaakt. De Belgen staan erg kritisch tegenover de komst van de vele vluchtelingen maar als je stilstaat bij het feit dat wij Belgen ook zijn moeten gaan vluchten en dat ze toen ook geen andere keuze hadden, dan krijg je misschien meer begrip voor de vluchtelingen nu. Hierover heb ik een nieuw inzicht gekregen dat ik ervoor nog niet had. Een inzicht dat me helpt om minder kritisch, meer open en meer begripvol tegenover de situatie van de vluchtelingen nu te staan.
 
Ten Oorlog was voor mij een erg geslaagd keuzevak. De manier van werken was anders dan alle andere werkvormen die ik op KdG al heb ervaren. Het was eens iets anders dan enkel luisteren en thuis voor het vak werken. Het werken voor dit keuzevak voelde niet aan als werken maar meer als in je vrije tijd bezig zijn met wat je interesseert.

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten